⠀⠀DiscordDeviantArt
Welcome


"Nadat Avatar Roku overleed was de verbindende factor tussen de vier naties verdwenen. Al snel liepen de spanningen op. Vooral water en vuur, van oudsher elkaars tegenpolen, konden steeds minder van elkaar hebben. Het begon klein: Anti-water propaganda in de vuurnatie, een ban op bezoeken van vuurmeesters op de noordpool..."


Welkom op Untold Tales, een Nederlandstalige open-world RPG gebaseerd op de bekende Avatar: The Last Airbender serie. Dit forum speelt zich af in de tijd vlak voor de honderd jarige oorlog, en opent zo een mogelijkheid voor een geheel eigen plot en ontwikkeling van de wereld en diens karakters. Creëer je eigen karakter, sluit je aan bij een van de naties en ontdek deze net iets andere versie van de welbekende, nostalgische wereld van Avatar.


Important links

switch







Event


Helaas is de korte periode van rust snel tot een eind gekomen. Tijdens een 'vredes' vergadering tussen de leiders van de vier naties heeft de vuurnatie de stad Gaoling in beslag genomen. Hoe zouden het aarderijk en diens inwoners hier op reageren? De meningen over de situatie zijn verdeeld, maar over een ding is men zo goed als zeker. Betekend dit het begin van een oorlog?

Posten in Gaoling is op dit moment op eigen risico. Ook zijn er kansen op random events in topics die zich daar afspelen. Ook dient iedere bewoner binnen te zijn voor zonsondergang!

Current Goal



Reach 100 members

83 / 100


Current Contest


Op dit moment vinden er geen contests plaats. Stay tuned!

Spotlight


Character of the month
Ylva Nephelae

Word count


Word Length: 0


Ring of fire

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden

Ring of fire Empty Ring of fire

Bericht van Engel ma apr 30, 2018 1:42 am

Love or hate me, depending on how
you judge it.

De frustratie raasde door zijn aderen terwijl hij het puntje van zijn neus tegen de grond drukte tussen zijn armen totdat hij voelde dat zijn hamstrings op hun grenzen zaten en hield de positie vast terwijl hij zijn ademhaling gecontroleerd in de gaten hield. Eigenlijk had hij vandaag een afspraak met een jong meisje om haar de beginselen van het vuursturen te leren meesteren. Normaliter ging hij niet in op zulk soort aanvragen en wees ze meteen af, maar haar ouders waren persistent en hadden een behoorlijke som geld neergeteld om hem over te halen; ze wilden zekerheid dat hun dierbare dochtertje les kreeg van een firebender met een myriade van jaren ervaring achter de rug. Na enige twijfel was hij toch met het voorstel akkoord gegaan en had een afspraak gemaakt voor vandaag, ruim een uur geleden. Het verwende kind was niet komen opdagen. Het leek hem sterk dat ze de weg niet had kunnen vinden aangezien het een openbare plek betrof waar geregeld diverse firebenders de kunst van het vuursturen beoefenden. Engel had bij de eerste ontmoeting al het gevoel gehad dat ze niet het enthousiasme van haar ouders deelde over de lessen, echter vond hij dat geen excuus om respectloos niet te komen opdagen. Één ding wist hij zeker: een tweede les zou er geheid niet komen. Hij had wel wat beters te doen dan telkens een hele middag vrij te maken en te wachten op een klein mormel dat toch niet kwam opdagen, waardoor hij nu ook besloten had zijn eigen firebending te verfijnen. Zou ze toch nog op een later tijdstip verschijnen, dan kon ze een goede preek verwachten. Zat respect jegens anderen niet in haar natuur, dan zal hij het wel afdwingen.

Na de vorige positie enige tijd vastgehouden te hebben bevrijdde hij zijn spieren van de spanning door recht te zitten en wachtte enkele seconden. Vervolgens spreidde hij zijn benen in een split waarna hij zijn bovenlichaam wederom naar voren boog, zijn armen voor zich uitstrekte en zijn neus weer in aanraking liet komen met de grond. Desondanks Engels ervaring meer was dan de gemiddelde burger  bleef hij door zijn lange gestalte relatief gezien moeite houden met bewegingen die een compactere formatie vereisten, zoals salto’s. Hij merkte dat door wat stretchoefeningen te doen vooraf het trainen het uitoefenen hiervan wat vergemakkelijkte. Met een zucht ging hij terug naar een reguliere zittende positie voordat hij opstond en zijn vuurrode kleren kort de stof afklopte dat erop was geraakt door het zitten. Hij rechtte zijn lichaam weer, plaatste zijn handen voor zich, en maakte een overslag waarbij hij zijn voeten weer zo dicht mogelijk bij zijn handen plaatste om zoveel mogelijk stretch in zijn rug te krijgen. De beweging herhaalde hij een aantal keren om het vervolgens ook achterwaarts te doen zodat zijn rug een goede warm-up kreeg.

Toen hij bij de laatste achterwaartse overslag omhoog kwam scande hij zijn omgeving met zijn diepbruine kijkers. Nog steeds geen spoor te bekennen van zijn potentiële leerling, en dat terwijl haar ouders zoveel moeite hadden gedaan om haar bij hem in training te krijgen. Afkeurend schudde hij zijn hoofd en knakte de gewrichten in zijn vingers om zijn aandacht terug te brengen bij zijn eigen training. Nog eenmaal liet hij zijn ogen om zich heen glijden om te checken of er niemand in zijn weg stond zodat hij niemand per ongeluk verbrandde. De trainingsplaats was echter uitgestorven waardoor er een tevreden schuin glimlachje op zijn gelaat ontstond, ruimte. Latere bezoekers moesten zelf maar oppassen waar ze liepen om te voorkomen dat ze niet levend verbrand werden, dat was dan niet zijn probleem. Een fierse kick die hij met een boog voor zijn gezichtsveld sleept zorgde voor een fikse knisperende steekvlam. Met de snelheid gecreëerd door de kick draaide hij zijn lichaam zo goed als 360 graden door om tijdens het doordraaien met zijn andere been dezelfde beweging te maken waarbij hij meer kracht zette. Door de extra kracht en de oplading die de eerste kick had teweeggebracht produceerde een dikke hete vlaag van vuur die weer in het niets opging. Vrijwel meteen daarna gooide hij zichzelf met een soepele overgang op zijn handen in een handstand en draaide rond terwijl er subtiele vonkjes vanaf zijn handen oplichtten terwijl hij deze verplaatsten om de ronddraaiende bewegen te creëren. Ondertussen produceerde hij met zijn voeten een vlaag van vuur die dezelfde ronddraaiende beweging imiteerde met een ring van vuur tot gevolg. Met een forse schop lanceerde hij zijn lichaam uit de handstand en landde op de grond. Meteen benutte hij de impuls die hierbij ontstaan was door weer af te zetten en door te draaien in een salto waarbij hij zich klein maakte en er wederom een ringetje van vuur ontstond, ditmaal echter om zijn gehele lichaam. Net iets te laat forceerde hij zichzelf uit de tollende beweging door een krachtige kick met een gigantische uitbarsting van vuur als gevolg, wat ervoor zorgde dat hij bij zijn landing zijn bovenlichaam te ver naar voren stond. Bijna verloor hij zijn evenwicht door de slechte landing, maar wist deze weer te vinden door een paar stappen naar voren te rennen om zowel zijn boven- als onderlichaam weer netjes op dezelfde lijn als zijn zwaartepunt te krijgen. Engel maakte een bedenkelijk geluidje door zijn fout terwijl hij achterom keek naar de plek waar hij zonet geland was. Hij verwijdde zijn ogen ietwat uit verbijstering toen hij vanuit zijn ooghoeken zag dat de bloemetjes die op de muur achter hem hingen volledig in vuur en vlam stonden, of in ieder geval wat er nog van over was. Met opgetrokken wenkbrauw focuste hij zijn blik op de vernielde decoratieve bloemen. Wie zette er dan ook bloemen neer op een plek waar geregeld firebenders trainden?

{ + Eerste post Eloise, daarna open wat mij betreft :')
BY MITZI
Engel
IC posts : 15
Real name : Li / Lisanne

Character sheet
Age: 31 years old
Residence: Capital City
Occupation: Admiral of the Eastern Fleet
EngelFirebender

Terug naar boven Ga naar beneden

Ring of fire Empty Re: Ring of fire

Bericht van Eloise Prentice di mei 01, 2018 12:25 pm


.CATCH ME IF I FALL.

Het was of betonnen blokken haar bovenbenen met hun gewicht naar beneden trokken bij iedere stap en alsof dolken zich een weg haar maag uit probeerde te vechten bij iedere diepe ademhaling. Spierpijn. Het was geen pretje. Inmiddels had Eloise geleerd dat de beste remedie beweging was. Vandaar dat ze de pijn langzaam weg voelde ebben naarmate ze haar stevige passen voortzette. Het was niet zo dat ze nooit eerder fysiek zwaar werk had hoeven verrichten. Ze kende deze pijn in een mildere versie van de eerste dagen van haar werk in de nachtclubs. Het werk dat ze nu deed, echter, was wel even iets anders dan het schaars gekleed met haar heupen schudden en zoveel mogelijk geld vangen. Ten eerste kreeg ze nu niet eens betaald, maar loste ze een schuld af. Ten tweede werd van haar verwacht dat ze iets veel spectaculairders neerzette. Dat betekende trainen waar mogelijk. En dat betekende nu eenmaal onvermijdelijk; pijn.

Terwijl de wagonnen van de trein die ze nu als haar nieuwe thuis beschouwde steeds kleiner werden, bedacht ze zich dat ze geen doel had. Eloise had zich al volledig aangepast aan haar nieuwe levensstijl en als een heuse nomaad was het haast onmogelijk alle nieuwe gebieden waar ze met het circus verbleef op haar duimpje te kennen. Niet geheel naar het beeld dat men van haar leek te hebben, had ze echter een goed geheugen en een richtingsgevoel waar ze zich waarschijnlijk wel mee zou redden. Verdwalen stond niet in haar woordenboek, al was dat natuurlijk makkelijker als je om te beginnen al geen idee had wat je bestemming was. Al snel kwam ze tot de conclusie dat ze zich van het centrum af bewoog. Ze had zich kunnen omdraaien, maar deze versie van Eloise had een pact gesloten met zichzelf. Deze versie van Eloise ging avontuur aan. Haar vastberaden stappen hielden zich toch eventjes in, haar ogen heen en weer flitsend op zoek naar herkenningspunten. Er waren slechts enkele, veel op elkaar lijkende huizen en voor zover ze dat kon zien vanuit de verte, een redelijk open plek aan het einde van deze buitenstedelijke nederzetting. Iets in haar ooghoek liet haar op haar hakken omdraaien. Een grijns verscheen op haar gezicht bij de aanblik van de plotseling steekvlam. Iedere vuurstuurder, ongeacht het level, was nu eenmaal een gemakkelijk over te halen mot als het op de aanblik van vuur aankwam. En als de mot die ze was, vervolgde ze met een twinkeling in haar ogen het pad in de richting waar ze het vuur vandaan had zien komen.

Even had ze zich tussen de omringende gebouwen schuilgehouden om toe te kijken, haar mondhoeken iets naar beneden getrokken -iets dat ze altijd automatisch deed wanneer ze onder de indruk was. Ze had de donkerharige man getroffen in het midden van een imposante draai, waarmee hij een cirkel van vuur om zich heen had gecreëerd. In zijn volgende beweging wist hij ternauwernood aan een val te ontsnappen. Eloise grinnikte haast onhoorbaar; hij mocht dan een vele malen beter vuurstuurder zijn dan zij, maar het leek erop dat ze hem qua flexibiliteit en balans nog het een en ander bij zou kunnen brengen. De trainer leek zich helemaal niet bewust van zijn publiek en helemaal op te gaan in zijn element. Eloise sloeg haar armen over elkaar terwijl ze tegen de zijkant van een muurtje leunde. Ze herkende het gevoel dat de blik in zijn ogen -wat ze daarvan op kon vangen in het snelle voorbijgaan dan- uit leek te stralen. De pure concentratie en passie die ze zelf ook kon voelen wanneer ze zichzelf moeiteloos de lucht in wist te lanceren met enkel de kracht van haar eigen lichaam en enkele wetten van de natuur. Veel tijd om daar dromerig te blijven staan had Eloise echter niet, want terwijl de vuurstuurder zijn fout probeerde te herstellen door een stukje naar voren te rennen, zag ze met grote ogen toe hoe een daarbij vrijgekomen, ongecontroleerde vlam haar kant in werd geslingerd. Het was alweer jaren geleden dat ze voor het laatst echt getraind had in het besturen van het desbetreffende element, maar het leek of haar instincten het eventjes van haar overnamen. Net op tijd wist ze haar handen te heffen en het vuur grotendeels van richting te laten veranderen, al moest ze nog wel in elkaar duiken om de kolom van vuur te ontwijken. Op hetzelfde moment ontsnapte geluiden aan hun beide lippen; al was dat van Eloise meer een schril gilletje. De man had zich inmiddels omgedraaid, en Eloise had langzaam haar armen voor haar hoofd weggehaald. Twee paar ogen vonden hetzelfde tafereel. De muur waartegen Eloise eerder aangeleund had, was bedekt geweest met knalrode vuurlelies. Deze deden nu pas écht goed hun eer aan -ze stonden in lichterlaaie. Een verontschuldigende grijns, waarbij ze haar tanden op elkaar klemde, tekende haar gezicht. ’You reckon we need a waterbender?’ vroeg ze droogjes, alsof ze net niet bijna hetzelfde lot had gevonden als de bloemetjes.
Eloise Prentice
IC posts : 8
Real name : V(ee)

Character sheet
Age: 21
Residence: Traveler
Occupation: Cirque Acrobat
Eloise PrenticeFirebender

Terug naar boven Ga naar beneden

Ring of fire Empty Re: Ring of fire

Bericht van Engel wo mei 02, 2018 12:36 am

Love or hate me, depending on how
you judge it.

In eerste instantie waren zijn ogen gevallen op de bloemetjes aan de muur die in vuur en vlam stonden door, vermoedde hij, zijn inschattingsvermogen die hem tekort had gedaan tijdens de landing. Net toen Engel zijn hoofd weer wilde omdraaien terwijl hij de uiteindes van zijn vuisten deed oplichten met de grillige uiteindes van vlammen, vielen zijn ogen op de persoon die tegen de zijkant van het desbetreffende muurtje leunde. Even had hij gedacht dat zijn leerling tóch was komen opdagen; die gedachte vervloog echter al na een milliseconde bij de realisatie dat de dame in zijn gezichtsveld een heel stuk ouder was dan een mormel van zeven jaar oud. Het vuur dansend rond zijn knokkels doofde terwijl hij haar aankeek, haar verontschuldigende grijns gelijktijdig interpreterend als een overdonderde. Was ze ook bijna slachtoffer aan zijn slecht geklokte landing? ’You reckon we need a waterbender?’ sprak ze op een droge toon. Een kort lachje werd uit zijn longen geperst na haar opmerking, en liep in haar richting. “I suppose if one is roaming Fire Nation territory now, it’d definitely come in handy,” sprak hij met een licht geamuseerde ondertoon zijn stem omhullend. Hij pakte een verschrompeld bloemetje vast in zijn handpalm en doofde het vuur, door middel van vuursturen ervoor kunnen zorgen dat zijn huid niet verbrandde. Iets waarin hij gefaald had in zijn vroege tienerjaren toen zijn vader een steekvlam op hem had afgestuurd, met als een gedeeltelijk verbrande nek tot gevolg. “Although, I reckon a waterbender would not dare to set foot within Fire Nation borders momentarily, considering the current state of affairs,” sprak hij met een lichte vileine grinnik, zijn ogen van de verbrande bloem naar de blauwe ogen van diegene voor hem verplaatsend. “I hope I did not harm you though, unlike the flowers?” sprak hij en liet zijn ogen glijden over haar lichaam, geen wonden of iets dergelijks kunnen spotten—maar wellicht verborg ze het op het moment voor het blote oog. “Gotta work on the landing phase a lil’,” verklaarde hij zijn mislukte landing, afkeurend zijn hoofd schuddend jegens zichzelf. Voordat hij zijn groeispurt was doorgaan was het altijd soepel gegaan zonder problemen, sindsdien leken zijn lange stelten vaak wel enigszins in de weg te zitten. “However, if you came here to train, go ahead—I don’t bite,” stelde hij waarna een zelfvoldane grijns op zijn gelaat kroop. “Hard.”
BY MITZI
Engel
IC posts : 15
Real name : Li / Lisanne

Character sheet
Age: 31 years old
Residence: Capital City
Occupation: Admiral of the Eastern Fleet
EngelFirebender

Terug naar boven Ga naar beneden

Ring of fire Empty Re: Ring of fire

Bericht van Eloise Prentice ma mei 28, 2018 2:33 pm


.CATCH ME IF I FALL.

De spierpijn die haar tot op enkele momenten geleden onverbiddelijk had geteisterd, was nu helemaal vergeten. Dat had natuurlijk te maken kunnen hebben met de steekvlam die ze nog net had kunnen ontwijken. Iets met adrenaline of zo. Dat proces in haar lichaam had er waarschijnlijk ook voor gezorgd dat haar vuursturen haar te hulp had gestaan, hoewel ze het al jaren niet meer had gebruikt. De groenbruine ogen van de brandstichter zelve kruiste de hare, waarna ze erin slaagde droogjes iets op te merken over het incident. Dat ontlokte een kortstondige lach vanaf de overkant. Eloise kon het niet laten dat ze haar spieren wat angstig aanspanden toen hij enkele stappen in haar richting zette -ze voelde er niet bepaald iets voor weer haar wenkbrauwharen verschroeid te hebben. Hopelijk was de schrik niet doorgedrongen tot haar gezicht. ‘I suppose if one is roaming Fire Nation territory now, it’d definitely come in handy,’ sprak de vuurstuurder alvorens hij een nu volledig uitgebrand bloemetje tussen zijn vingers nam. Eloise’s eerste instinct was naar adem happen en het uit zijn handen te slaan, maar de hitte leek hem niet te deren. Geïntegreerd keek ze dus maar toe hoe hij het vlammetje dat zich nog altijd meester maakte van het plantje uitmaakte. Indrukwekkend. Zelf had ze nooit zoiets geleerd, en blijkbaar was ze niet lang genoeg thuis blijven rondhangen om te zien hoe haar broer het had geleerd. Voor haar gedachten konden afdwalen naar de bitterzoete herinneringen van haar ouderlijk huis, vervolgde de man zijn zin. ‘Although, I reckon a waterbender would not dare to set foot within Fire Nation borders momentarily, considering the current state of affairs.’ Eloise hield zich meer bezig met haar eigen wereldje dan met de politiek, maar het was meer dan algemene kennis dat de vuurnatie en de waterstammen vrijwel nooit op goede voet stonden. Omdat ze zich dus ongeveer wel kon vinden in de opmerking, grinnikte ze lichtjes. ’Would that have to do with politics or with your destructive flash fires?’ Een grap die hij hopelijk wel aan zou kunnen, maar waarvan ze als ze eerlijk was wel vond dat hij hem verdiende.

De man keerde zijn blik naar haar. Haar opmerking had wel de toon gezet voor een verontschuldiging, dus zette Eloise afwachtend haar handen in haar zij. ‘I  hope I did not harm you though, unlike the flowers?’ Hij inspecteerde haar alsof hij op zoek was naar brandwonden. Het maakte haar lichtelijk oncomfortabel om zijn ogen over haar lichaam te zien glijden, maar ze wist dat de meer te maken had met een verleden dat ze nu liever achter zich wilde laten dan met de attent ogende man. Ze verschoof haar gewicht van haar ene op haar andere been en luisterde naar zijn bekentenis. ‘Gotta work on the landing phase a lil’.’ Een scheve glimlach verscheen op het gezicht van de blondine. ’You might be a very experienced bender, but I’ll bet you for it I’m the better acrobat.’ Haar zelfverzekerde grijns werd echter een beetje afgezwakt toen ze de hitte die van het muurtje afkomstig was plotseling wel heel goed tegen haar huid voelde. Vluchtig deed ze een stapje opzij. ’But miraculously I’m fine.’

’Oh,’ wuifde ze zijn volgende woorden weg, onder begeleiding van een grijns. ’I’m sure you don’t. But I just sort of… ended up here by accident. I work at the cirque a few blocks down,’ verantwoorde ze zichzelf. ’My bending isn’t a pretty sight for you I guess. Haven’t done it in years.’ Haar lach weerkaatste tegen de bakstenen omheining van de open plaats waarvan ze nu wist dat het een soort trainingscentrum was. Ze liet haar onzekerheden niet vaak doorschemeren, maar tegenover deze oude rot in het vak der bending dekte ze zich liever alvast in.
Eloise Prentice
IC posts : 8
Real name : V(ee)

Character sheet
Age: 21
Residence: Traveler
Occupation: Cirque Acrobat
Eloise PrenticeFirebender

Terug naar boven Ga naar beneden

Ring of fire Empty Re: Ring of fire

Bericht van Engel ma jun 18, 2018 3:50 pm

Love or hate me, depending on how
you judge it.

De bruinharige man kon niet ontkennen dat het onverwachte bezoek van een andere persoon dan zijn leerling hem had verrast. In eerste instantie was de hoop in hem gestegen, denkend dat het de leerling was en hij toch niet zijn tijd liep te verspillen, maar toen zijn blik die van een vrouw ontmoette die overduidelijk al uit haar jongere jeugd was gegroeid vervloog deze weer. Pas even later viel hem op dat hij de decoratiebloemetjes aan de wanden van het trainingscentrum onomkeerbaar had aangetast, hoogstwaarschijnlijk door zijn blunder. Engel overbrugde de afstand tussen hen gedeeltelijk door wat passen in haar richting te zetten. Zijn haviksogen observeerde hoe haar spieren iets prominenter werden waardoor hij veronderstelde dat ze zich aanspande doordat hij dichter in haar buurt kwam. Haar gezicht hield ze echter strak, geen spanning vanaf te lezen. Lichtelijk verward door haar conflicterende lichaamshouding trok hij vragend zijn wenkbrauw op. Het was niet alsof hij haar boven een vuur aan het spit ging hangen alleen maar omdat hij per ongeluk was uitgeschoten met zijn vuurspektakel.
’Would that have to do with politics or with your destructive flash fires?’ sprak de blondine nadat hij had opgemerkt dat het hem zou verbazen als ze hier überhaupt een waterbender zouden aantreffen, die mogelijk het vretende vuur van de bloemetjes zou kunnen doven. “Well, when you put it like that, most likely both,” grinnikte hij, menend een grappende ondertoon in haar stem te horen waarop hij besloot in te gaan.

In eerste opzicht had ze er ongedeerd uitgezien, eerder geschrokken dan er daadwerkelijk fysiek iets met haar aan de hand was. Desondanks liet hij zijn bruine ogen over haar lichaam glijden om te bevestigen dat er daadwerkelijk niets aan de hand was, in ieder geval van wat hij kon zien. Toen ze zelf bevestigde dat ze ‘miraculeus’  ongedeerd was, was hij wel opgelucht. Hij had dus totaal geen zin gehad in gedoe omdat hij haar per ongeluk zou hebben verwond omdat zij dan, naar zijn mening, niet goed zou hebben opgelet dat ze zich in een trainingscentrum bevond—maar dat terzijde.

Snel had de vreemdeling zijn woorden licht grijnzend weggewuifd, uitleggend dat ze werkte bij een circus niet ver van het centrum vandaan en hier per ongeluk terecht was gekomen, waarschijnlijk op net zo’n miraculeuze wijze als dat ze ongedeerd was gebleven door zijn flater. Engel kon een zachte lach niet onderdrukken door haar woordkeuze.
“By accident?” herhaalde hij met een geamuseerde twinkeling in zijn ogen,
“Did you miraculously lose control over your legs and then they just brought you here?” grinnikte hij lichtjes waarbij hij eventjes zijn hoofd schudde, het niet kunnen laten om op haar woordkeuze te reageren.
“Initially I came here for a training session with a potential pupil of mine, but the little brat didn’t show up,” begon hij met een overduidelijk geïrriteerde ondertoon. “But since you work at this cir que, and you claim to be the better acrobat, I’m sure you can give me some tips and tricks,” constateerde de admiraal uitdagend door haar claim de betere acrobaat te zijn. “Then I would not have shown up here for nothing after all” vervolgde hij. Engel was wel nieuwsgierig naar wat ze in huis had.
BY MITZI
Engel
IC posts : 15
Real name : Li / Lisanne

Character sheet
Age: 31 years old
Residence: Capital City
Occupation: Admiral of the Eastern Fleet
EngelFirebender

Terug naar boven Ga naar beneden

Ring of fire Empty Re: Ring of fire

Bericht van Gesponsorde inhoud

Gesponsorde inhoud

Terug naar boven Ga naar beneden

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven

- Soortgelijke onderwerpen

 
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum