Knowledge [open]

the passion burning within

”Actually it wasn’t, no. I’m High General Ryuu”, sprak de man op een uiterst rustige manier. Ja nee dit werd het echt niet. Het was er niet bepaald duidelijker op geworden. Of hij hield haar doodleuk voor de maling of ze zat hier echt tegenover de High General. Als dat echt het geval was dan had ze zich toch wel weer heerlijk voor schut gezet. ”But don’t worry, I’m not going to arrest you for having your own opinion”, sprak de man vervolgens lichtelijk grinnikend. Nu was ze het echt helemaal kwijt hoor. Shizuki stond op van haar stoel, maar liet deze achteruit geschoven staan. "Wait a minute," sprak ze waarna ze zich omdraaide om de boekenplanken weer te vergezellen. Door haar wandelingen van eerder had ze de plaatsen van een paar andere secties wel kunnen onthouden. Vandaar dat het ook hooguit een minuutje duurde voor ze met een boek terug naar de tafel liep. Ze ging niet zitten maar sloeg het boek open zodra ze het op tafel had gelegd. Snel bladerde ze door het dikke geval heen tot ze bij het goede deel was aangekomen. Gevonden. De pagina met fotos van alle High Generals van de afgelopen eeuw ofzo. Inclusief de huidige; Ryuu. Maar was de kerel hier op de foto het zelfde als die tegenover haar zat. Shizuki tilde het boek op zodat ze de twee gezichten naast elkaar kon houden. Ze keek van het boek, naar de man, naar het boek en nog een keer naar de man. Oh shit.

the passion burning within

Shizuki Sei, biggest idiot of 2018. Ze had zich zojuist heerlijk voor gek gezet tegenover een van de belangrijkste mensen van de hele Natie. Daarbij had ze ook nog eens wat commentaar geleverd op het besturingssysteem tegenover een van de mensen die daarvan aan het hoofd stond. Vervolgens had ze niet geloofd dat ze echt tegenover zo'n high ranked persoon stond en had ze dat met een boek moeten controleren. Niet dat ze het echt heel erg vond. Het hele nobility was niet echt haar ding meer sinds ze wat ouder was. Ze was er achter gekomen op wat voor manier haar moeder door zo'n figuur was behandeld en dat haar moeder nou niet zo geweldig veel betaald kreeg voor haar werk. Ze had een lichte verafschuwing van al die belangrijke mensen. Al viel deze kerel toch behoorlijk mee. Nou wist ze natuurlijk niet hoe hij zich buiten deze situatie gedroeg maar tot dus ver was hij wel aardig geweest. ”Convinced?”, vroeg hij met een glimlachje op zijn gezicht. "You win... this time." Mooi niet dat ze zich nu ineens anders zou gaan gedragen tegenover de man. Ineens nederig gaan doen omdat hij een hoge positie had. ”Anyways, I better get going, now my cover is blown”, sprak hij vervolgens met een knikje. Ohja dat was misschien ook een punt. Doordat zij zijn leessessie zo nodig had moeten verstoren was zijn aanwezigheid hier uiteindelijk bekend geworden. Voor zulke belangrijke personen zat even rustig lezen er nou niet in, in het openbaar. ”It was nice meeting you, uh..”, sprak hij duidelijk doelend op haar naam. Hij had zijn naam gegeven uiteindelijk dus dan was het ook wel zo netjes dat zij het zelfde zou doen. "Shizuki Sei, your average student." Ze legde het boek in haar handen terug op tafel en ging opnieuw op de stoel zitten. Pas nu ze om zich heen keek merkte ze dat nogal veel mensen hun kant op keken.

the passion burning within

”Your choice of words is.. Remarkable”, merkte Ryuu nog op vlak voor hij weg ging. Tja dat was wel iets dat ze vaker hoorde. Maar dit was vooral dat hij niet helemaal begreep wat er onder haar woorden lag. Maar goed dat was ook iets dat ze niet zou gaan uitleggen. ”Shizuki, the average student that is going to pass all her classes”, sprak de man nog voor hij weg liep. Deze kerel was echt bijzonder betrokken voor mensen die hij niet eens kende. "I'll have to but can't guarantee anyting," mompelde Shizuki nog. Hij zou het toch niet meer horen en om het nou te schreeuwen leek haar niet zo'n strak plan. Nu ze om zich heen keek merkte ze dat de mensen haar nu ook aan het aankijken waren. Hoogstwaarschijnlijk omdat ze dus met Ryuu aan het praten was. Tijd dat zij hier ook maar eens weg ging dan, het boek kon ze toch niet vinden en ze kon altijd later terugkomen.