๑ Plot

van **Alison Olivia** vr dec 15, 2017 6:26 pm

Nadat Avatar Roku overleed was de verbindende factor tussen de vier naties verdwenen. Al snel liepen de spanningen op. Vooral water en vuur, van oudsher elkaars tegenpolen, konden steeds minder van elkaar hebben. Het begon klein: Anti-water propaganda in de vuurnatie, een ban op bezoeken van vuurmeesters op de noordpool. Telkens werd het erger en op een gegeven moment waren de spanningen zo hoog dat elke volgende stap oorlog zou betekenen. Uiteindelijk kwam deze stap van de vuurnatie. Ze wisten dat de waterstammen een bondgenootschap hadden met de luchtnomaden en besloten hun victorie dus te zoeken bij de zwakkere schakel. Onder leiding van vuurheer Zhuan werden twee tempels afgebrand, waarbij zoveel mogelijk luchtmeesters omkwamen, onder wie de avatar. De luchtnomaden waren zwaar toegetakeld en in plaats van wraak focuste ze hun energie op de wederopbouw van hun volk en tempels. De waterstammen waren echter niet zo vergevingsgezind. Hun vredelievende karakter kon niet tegenhouden dat stamhoofd Tarrak officieel de oorlog verklaarde aan de vuurnatie, ondanks dat de waterstammen veel kleiner waren dan de machtige vuurnatie. Ze hadden het grootste deel van het aarderijk achter zich staan, wat het vertrouwen gaf dat ze de oorlog snel zouden winnen. Daarnaast zou de volgende avatar in een van de waterstammen geboren worden.

Dit bleek echter nog niet zo makkelijk. Wat Tarrak niet wist was dat de vuurnatie een deel van het aardse volk had omgekocht om voor hen te werken, een soort geheime dienst. Het aarderijk dat aan de oppervlak misschien een eenheid leek, had dus eigenlijk een hoop onderlinge problemen die doorwerkten in de oorlog. Ook wilde de avatar niks van de oorlog weten. Hij was het zo zat dat hij spoorloos verdween. Vandaag de dag is zijn locatie nog steeds onbekend.

Ondanks de variatie aan loyaliteit binnen het aarderijk en het verdwijnen van de avatar, had het waterrijk genoeg aan het leger dat de waterstammen steunde op het moment dat het echt van belang was. Bij een grote veldslag eindigde de winst aan de kant van de waterstammen. Vuurheer Zhuan had tijd nodig om zijn leger opnieuw op te bouwen en moest zich dus gedeisd houden. Daarom droeg hij een offer om voorlopig de vrede te bewaren aan: zijn dochter Nephthys. Hij wist dat Tarrak zijn vrouw een paar jaar eerder overleden was, zijn dochter Alison Olivia nu zonder moeder zat en Tarrak het aanbod waarschijnlijk dus wel zou accepteren. Dit gebeurde ook. Wat hij niet wist was dat het het planten van een zaadje was voor iets wat de vuurnatie in de toekomst zou kunnen oogsten. Wanneer Tarrak onvermijdelijk zou overlijden, zou Nephthys zoveel invloed in de waterstam hebben dat deze eigenlijk onder de vuurnatie zou vallen. De waterstam was een vredelievend volk, zolang ze haar rol als goede vrouw zou verrichten zouden ze haar zo in hun armen sluiten. Dit ging echter niet helemaal zoals gepland. Nephthys had niks met water, was veel liever kroonprinses van de vuurnatie gebleven en liet dit ook duidelijk merken. Daarentegen was Tarrak's dochter, Alison Olivia, wél geliefd door het volk. Het was overduidelijk dat wanneer Tarrak zou sterven het volk voor zijn dochter zou kiezen, waardoor Nephthys totaal geen invloed meer uit zou kunnen oefenen. Deze vermoedens schreef ze in brieven aan haar vader, in de hoop dat hij het probleem voor haar zou oplossen: Hoe eerder Tarrak stierf, hoe jonger zijn dochter was en hoe groter de kans dat het volk haar te jong vond om te regeren en Nephthys wél aan de macht kwam. Zhuan reageerde hier meteen op. Echter, toen hij op de noordpool aankwam had Nephthys andere plannen. Nadat hij Tarrak met succes had neergeslagen, volgde hij zelf door Nephthys' hand. Zij had nooit de waterstam willen leiden en had nu wel recht op de troon van de vuurnatie. Ze vertrok meteen, waarbij ze de vijftienjarige Alison Olivia achterliet om de rotzooi op te ruimen en de stam weer op te bouwen.

Inmiddels was ook de vuurnatie aangesterkt, waardoor deze elk moment zou kunnen toeslaan. Alison Olivia was niet dom en wist dat als ze het vredelievende karakter van haar volk zou honoreren, de hele waterstam van de aardbodem zou verdwijnen. Ze had geen tijd te verliezen en regeerde daarom vanaf het moment dat ze de troon beklom met ijzeren vuist. De noordelijke waterstam begon steeds meer op een dictatuur te lijken, maar werd daardoor ook steeds sterker. Sterk genoeg om de vuurnatie aan te kunnen. Zal de nieuwe generatie de oorlog van hun vaders voortzetten? Of zal de herinnering aan hun gezamenlijke coming of age de overhand krijgen?