Information is the key to victory.

van **Evan Castle** za jul 21, 2018 10:38 pm

_{Het leek allemaal zo gemakkelijk. Vermom jezelf in de normale kledij van de Earthbenders, ga naar the Earth Kingdom en probeer wat informatie hier en daar op te pikken. Hoewel Evan fulltime als wapensmid in Fire Fountain City werkte, kwam het wel eens voor dat de nieuwe commandant die de plaats van zijn vader had ingenomen hem inlichtte over bepaalde zaken die de Fire Nation aangingen en moest hij dus soms op missie, tot irritatie van zijn baas. En aangezien Gaoling was overgenomen door the Fire Nation was het het gemakkelijkste om daar te beginnen. Daar hoefde hij niet per se zijn Earth Kingdom tuniek te dragen en liep hij, naar eigen zeggen, ook niet zo verschrikkelijk voor schut. En dus had hij zijn gebruikelijke vuurrode tuniek aangetrokken die aantoonde dat hij van the Fire Nation was. En zo zag hij er hier wel meer lopen. Hij gaf een knikje naar diegenen die hij herkende. In the Fire Nation was hij best een bekend gezicht: niet alleen omdat hij de zoon van de commander was, maar ook omdat ze hem herkenden van zijn job als wapensmid. Ze hadden veel klanten en Evan had al veel goede zaken voor ze gedaan. Het gebeurde vaak genoeg dat Evan van het ene deel van de stad naar het andere werd gestuurd om zaken te doen. Het gebeurde zelden dat hij een opdracht van het leger kreeg om iets uit te voeren, maar dat was nu wel het geval. En hij was niet van plan om van zijn opdracht af te wijken. Door niemand niet. Het zag er misschien niet zo uit door zijn wijde tuniek, maar Evan was door het vele smeden van wapens en de zware trainingen van zijn vader behoorlijk gespierd. Hij had tatoeages over een arm lopen en op zijn rug had hij een groot litteken van een derdegraadsverbranding. Eén van zijn trainingen was gruwelijk misgelopen en zijn vader had hem verbrand. Niet dat hij daar zijn excuses voor aan had geboden, maar dat had Evan toen ook niet verwacht. Hoewel hij het moeilijk had dat zijn vader was gestorven, was hij nooit echt kapot geweest van verdriet. Hij wilde de rank die zijn vader had wel overnemen, maar daar moest hij eerst meer voor trainen. Dit was misschien wel de eerste stap die hij kon zetten tot acceptatie. Evan was zo erg in gedachten verzonken dat hij niet in de gaten had dat er iemand passeerde; het gevolg was dan ook dat hij tegen haar knalde. Zijn ogen schoten geïrriteerd in haar richting en hij fronste met zijn wenkbrauwen, maar hij gaf geen excuses weg. Zijn vader had hem immers verteld dat hij dat nooit hoefde te doen, behalve naar iemand van een zeer hoge rank van the Fire Nation. En dat was deze chick overduidelijk niet.}

van **Erisae** zo jul 22, 2018 5:37 pm

The difference blood makes

Ze was nog niet zo heel lang in het Earth Kingdom toen ze hoorde van de aanval op Gaoling. Het was een dag voor ze hier was aangekomen gebeurd. Naar wat scheen was het gebeurd toen de acht wereldleiders bij elkaar waren. Fire Nation, zo brutaal als het maar zijn kon. Zuchtend haalde ze haar hand door haar bruine haren. Nu ze toch onderweg naar het Noorden was kon ze net zo goed met wat informatie aankomen. Nue in de bergen op een geheime plek achterlaten, Earth Kingdom kleding aan en klaar was ze. Nu liep ze door het dorpje. Regelmatig zag ze een of meerdere Fire Nation soldaten. Ze hielden de boel goed in de gaten, dat mocht zeker zijn. Toch liepen er nog zat mensen over straat, het Earth Kingdom leefde hier nog, dat mocht zeker zijn. Al scheelde het wel dat het geen nacht was en de avondklok nog lang niet in zo gaan. Waarschijnlijk zou de sfeer op de straten dan wel anders zijn. Voorlopig kon ze nog rustig langs de gebouwen lopen. Of nouja, dat dacht ze dan. Er kwam een jonge man aangelopen in casual Fire Nation kleding. Ze ging wat dichter op de gebouwen lopen, zodat hij haar gemakkelijk kon passeren. Ze liep met haar schouder slechts een paar centimeter van de muren vandaan. Genoeg ruimte had hij zeker, dit zou zonder problemen moeten verlopen. Dat was echter niet wat er vervolgens gebeurde. Hij liep dus vol tegen haar aan, geweldig. Zo zou dus nooit onopgemerkt rond kunnen blijven lopen, zoals ze eerder had gedaan. Daarbij verontschuldigde hij zich ook totaal niet. Nee, ze keek recht in een geïrriteerde blik, zodra ze haar balans weer had gevonden. Erisae zuchtte een keer terwijl ze haar kleding rechtstreek. "Ik weet niet hoe het in de Fire Nation zit maar hier is het niet mogelijk om zo ver opzij te gaan dat je door een muur loopt." Haar stem klonk neutraal, haast geduldig zelfs. Dat had ze als kind al geleerd. Ze kwam al vaak genoeg in de problemen, ruzie zoeken zou daar niet deel van mogen uitmaken.

●●●●

van **Evan Castle** zo jul 22, 2018 8:40 pm

_{De korte tijd die hij had tussen het moment nadat hij tegen haar geknald was en het moment dat ze daarop ging reageren, gebruikte hij om haar kort te bestuderen. Ze droeg kledij van Earth Kingdom, maar dat wilde hier natuurlijk nog niet zo veel zeggen. Ze hadden hem ook die kleding willen laten dragen zodat hij minder op zou vallen, maar waren daarna tot de conclusie gekomen dat hij in zijn gewone tuniek juist minder op zou vallen omdat Gaoling toch overgenomen was door de Fire Nation. Maar goed, om even terug te gaan naar de essentie van het onderwerp: de chick droeg dus kledij van de Earth Kingdom, had lang bruin haar en blauwe ogen die hem meer aan een Waterbender dan een Earthbender deden denken. En hoewel ze natuurlijk een inwoner kon zijn van deze stad ging hij meestal af op zijn instincten. Haar reactie bleef niet lang uit en het verbaasde hem hoe rustig ze klonk. Ze klonk niet als iemand wiens stad overgenomen was. Tenzij haar houding natuurlijk erop wees dat ze wilde voorkomen dat ze ruzie met hem kreeg, duidelijk wetend dat als dat zou gebeuren hij meer volk aan zijn kant had staan dan zij. Het was een machtspositie dat hem duidelijk in het voordeel liet zijn en hoewel hij zich daar goed over moest voelen, was dat allesbehalve het geval. Hij was iemand die de dingen graag op zijn eentje voor elkaar kreeg. Als hij al angst en paniek zaaide, wilde hij dat doen door iets wat hij zelf voor elkaar had gekregen. Zijn vader had hem immers geleerd dat hij nooit ergens trots op mocht zijn wat hij zelf niet veroorzaakt had. Haar angst zou puur voortkomen uit het feit dat hier soldaten onder een andere begeleiding dan het zijne de stad onveilig maakten. En dat was iets waar hij niet trots op was, maar ook weer niet boos om was. “Je had me anders prima kunnen ontwijken.” En hij gebaarde naar de muur. “Als ik het goed kan berekenen, liep je er slechts een paar centimeter vanaf. Het zou je heus geen kwaad doen als je je arm een beetje langs de muur zou schrampen.” Uit zijn toon viel af te leiden dat als dat inderdaad gebeurd was, dat hij zich daar niet slecht over zou voelen. Zo lang hij zelf maar geen centimeter uit moest wijken voor haar vond hij het prima. Toen kwam hij weer bij zijn instinct uit. Er was eigenlijk wel een manier om erachter te komen of ze echt een inwoner van deze stad was of überhaupt van Earth Kingdom zelf afkomstig was. “Je zou denken dat jullie mensen van Earth Kingdom ondertussen wel in de gaten hadden dat er ruimte moet worden gemaakt voor de Fire Nation en niet andersom.” En om zijn lippen verscheen een vals glimlachje. Want de overwinning, al was die nog zo miniem, was op dit moment toch wel echt voor zíjn natie.}

van **Erisae** ma jul 23, 2018 9:22 pm

The difference blood makes

“Je had me anders prima kunnen ontwijken.” Wat? Erisae trok recht een wenkbrauw op. Even keek ze naar de muur waar hij naar wees voor ze haar ogen weer op de jonge man richtte. “Als ik het goed kan berekenen, liep je er slechts een paar centimeter vanaf. Het zou je heus geen kwaad doen als je je arm een beetje langs de muur zou schrampen.” Wat was dit nou weer? Had hij noten voor ogen? Daar leek er anders wel op. Nee, blijkbaar dacht hij dat die vijf centimeter wel genoeg zou zijn terwijl ze met ruim twintig tegen hem aan liep. “Je zou denken dat jullie mensen van Earth Kingdom ondertussen wel in de gaten hadden dat er ruimte moet worden gemaakt voor de Fire Nation en niet andersom.” Een glimlach verscheen om zijn lippen nadat hij deze woorden had uitgesproken. Dit was het type dat ze dus echt uit kon kotsen. Geen moeite doen maar wel met de voordelen spelen. "Zo ver ik weet is twintig min vijf nog steeds vijftien. Dan zou ik alsnog tegen je aan zijn gelopen," verzuchtte de brunette. Waarom deed ze eigenlijk een poging tot logisch redeneren. In de paar zinnen die hij had gezegd stond zijn reputatie bij haar al vast. "Ik zoek geen problemen maar sta bij mijn punt. Dit was niet mogelijk," probeerde ze hem rustig duidelijk te maken. Als hij nog verder moeilijk zou gaan doen hierover was de kans vrij groot dat ze gewoon weg zou lopen. Als hij haar zou achtervolgen zou ze gewoon wachten tot ze ergens waren, uit het zicht van de soldaten. Dan zou ze er gewoon voor zorgen dat hij even stil kwam te staan en zij makkelijk kon ontsnappen. Ze hoefde Nue op te pikken en ze was zo ver weg. Niet heel moeilijk allemaal.

●●●●

van Gesponsorde inhoud

Information is the key to victory.

Information is the key to victory.

Re: Information is the key to victory.

Re: Information is the key to victory.

Re: Information is the key to victory.

Re: Information is the key to victory.