The place to lose your fears

WE'LL GO SLOW AND HIGH TEMPO
Jaspar had het juist te laat gezien. Voor hij het door had gehad had Freya al bijna een hele pint schuim getapt. Iets wat tot ongenoegen van sommige opdringerige klanten was. Die begonnen dan ook verscheidene dingen te mompelen tot het zowaar een geschreeuw werd van de ene klant naar de andere. Een zucht rolde over de jonge man zijn lippen terwijl hij zijn rug rechtte en stopte waarmee hij bezig was. Kort knikte hij naar Freya als teken dat hij het zo zou gaan oplossen. Het rumoer begon alles te overstijgen, iets wat hem frustreerde. Geïrriteerd sprong hij op de bar en richtte daarmee alle aandacht op zich. ‘If y’all don’t start behaving like civilized people I’m closing down for the night, you hear me?’ Riep hij klaar en duidelijk daarmee iedereen het zwijgen opleggend. Hij spotte enkele nukkige gezichten, maar de rust leek terug te zijn gekeerd. Met een simpel sprongetje stond hij weer achter de bar en liep hij langs Freya heen. ‘I’ll be right back.’ Grijnsde hij kort waarop hij in een deur verdween.

Het was even wat geklungel, maar snel genoeg had hij een nieuw vat op de grond gezet en bracht hij dat nu al rollend naar de toog. Met een grijnsje deed hij teken naar Freya dat ze even aan de kant moest gaan zodat hij met het vat door kon. Simpel als het was koppelde hij het hele ding aan, en testte hij vervolgens zelf of alles wel correct was aangesloten. Tot zijn grootste plezier was het dat ook. ‘Break time is over dear, let’s get these savages some beer before they tear the place down.’ Jaspar nam zelf weer plaats op de plek waar hij eerst had gestaan en deed gewoon heel vrolijk verder met zijn werk, serveerde de drankjes waar ze hoorde en deelde ze vervolgens ook uit aan de juiste mensen zodat die naar hun tafel zouden terugkeren.