Engels blik dwaalde af naar de vaag verlichte straatbordjes toen hij de tamelijk donkere straat inliep om te verzekeren dat hij in de buurt van het goede adres zat, al wist hij niet meer honderd procent zeker hoe het adres ook alweer luidde. Zijn twijfel vaagde echter weg toen het geluid van zacht gedempt muziek zijn trommelvliezen resoneerde, dat moest onbetwist van de desbetreffende club vandaan komen. De muziek volgende duurde het dan ook niet lang voordat hij voor de ingang van de club terechtkwam waardoor de muziek hem tegemoetkwam, een knikje geven naar de bewakers voordat hij zich omringde met de geur van alcohol, geld en zweet. De laatste keer dat hij zich naar zo’n soort feest had begeven was nog voordat hij had besloten om in de marine van zijn natie te rollen. Sindsdien had hij zijn visie gemarginaliseerd tot zijn positie en het continu verbeteren van zijn naam en zichzelf amper de tijd gegund om zichzelf weer eens in zijn ‘oude’ leven te verzwelgen. Nu hij een paar dagen vrij had gekregen had hij besloten zichzelf eindelijk weer eens te laten proeven van het uitgaansleven, en was begonnen bij deze club waar hij zijn naaste collega’s met regelmaat een woordje over hoorde wisselen. Het waren dan wel voornamelijk de generaals die een stuk ouder waren die erover spraken, maar het concept leek hem echter totaal niet uitgesloten voor veertigplussers.

Zijn diepbruine ogen volgden de bewegingen van de blonde dame die zich op het moment op het podium bevond. Luid applaus zorgde ervoor dat er een stralende witte glimlach op haar gezicht verscheen terwijl ze het publiek bedankte, net haar show gemist leek het erop. Jagend naar een vrije plaats in het publiek wendde Engel zijn ogen van het podium af en liet ze glijden over de menigte waar hij nog enige vrije plaatsen kon spotten. Het scheelde dat hij alleen was gekomen, met een groep zou het nog een uitdaging zijn geweest om een plekje voor allen te vinden. Het probleem was alleen dat de meeste vrije plekken zich middenin de menigte bevonden en hij had totaal geen zin zich door de mensenmassa te worstelen. Lichtjes schudde hij zijn hoofd om zich vervolgens om te draaien en zich op een barkruk aan de zijkanten van de ruimte te positioneren. Het zicht was hier dan wel wat slechter, maar op zijn minst had hij de ruimte om te ademen. Daarnaast kon hij binnen handbereik bestellen wat hij verlangde, dus zo vreselijk was het nog niet eens. Engel bestelde een simpel pilsje voordat hij zijn blik weer naar het podium liet gaan, nieuwsgierig naar welke act er zich nu bevond. Hij zag hoe dezelfde blonde dame opgeslokt leek te worden door een zee van vlammen waardoor hij kort fronste door het gezichtsbedrog en naar voren leunde om er een betere kijk op te krijgen. Hij zag nog net haar glimlachende gezicht, maar voor hij het wist was ze al verdwenen in het niets waarna het publiek begon te klappen. Verward doordat hij totaal niet bekend was met de gezichtsbedrog die zich had afgespeeld deed hij lichtjes mee met het collectieve applaus uit beleefdheid. Engel kende het van vuursturen alleen maar in haar vechtvorm en was nog nooit in contact gekomen met het kunstzinnige aspect daarvan waardoor het hem intrigeerde. Benieuwd naar de volgende act hield hij zijn blik gevestigd op het podium, maar merkte al snel dat er een pauze was tussen de acts in. Hoogstwaarschijnlijk om geld te vangen van de consumenten die tussendoor snel wat te drinken gingen halen omdat ze niets wilden missen van de shows. Zijn blik dwaalde ondertussen de club door, benieuwd of hij nog wat bekende gezichten kon spotten. Door het dimme licht waarmee het publiek belicht werd kon hij echter niet goed de gezichtskenmerken van de verschillende personen van elkaar onderscheiden waardoor zijn plan gedoemd was te mislukken.

Ietwat ongeduldig tikte hij met zijn vinger op de het hout van de bar totdat zijn blik viel op het bekende figuur die naar hem gereflecteerd werd door de spiegelwand. Hetzelfde fijne gezichtje dat niet al te lang geleden nog op het podium had gestaan, maar naar zijn zin al weer veel te snel was verdwenen. De Admiraal nam een slok van het gouden goedje waarbij hij zijn ogen niet liet afwijken van haar figuur. Ze was een brief aan het lezen en had een ernstige uitdrukking op haar gelaat geplakt. Of ze kon het niet goed lezen door het gebrek aan licht, of het betekende dat de brief niet bepaald een positief bericht met zich meebracht. De mogelijkheid om onopgemerkt zorgeloos naar haar te kunnen staren duurde echter niet lang doordat haar ogen de zijne ontmoette via de spiegel. Desondanks week hij zijn ogen niet van de hare en nam in tegenstelling de laatste slok van het pilsje zonder het oogcontact te verbreken waarna hij een glimlach van haar geschonken kreeg. Uit beleefdheid stuurde hij een zwakke glimlach terug, een manier waarop hij normaliter niet gewend was iemand te begroeten. De officiële respectvolle manier van groeten was zo in hem geautomatiseerd dat hij op zulke momenten werd wakker geschud dat niet iedereen elkaar in het dagelijks leven zo groette, maar juist met een vriendelijk glimlach. Toen hij merkte dat haar figuur in de spiegel verplaatste realiseerde hij dat ze zijn richting opkwam, de glimlach die hij had teruggestuurd had hem waarschijnlijk toegankelijk gemaakt. “Hey,”begroette ze hem op een nonchalante toon. Hij deed een poging om haar terug te begroeten, maar nog voordat hij enig geluid had kunnen produceren ratelde ze al verder, hem bedelvend met vragen.   “I haven’t seen you here before…aren’t you in the army? Or are you just here to have a good time and forget something?” Ze nam ondertussen een slok van haar drankje. Het leek erop dat hier dus voornamelijk leden van het leger kwamen, en niet van de marine—wat kon verklaren dat hij tot nu toe nog geen bekend gezicht had gespot. Zover hij wist zaten zijn collega’s dan ook niet dag en nacht in deze club. “Can I offer you a drink? It’s from the house,” onderbrak ze zijn gedachtes waardoor hij eventjes gestoord opkeek. “Well, stage lady, if you insist, I’ll have what you’re having,” sprak hij met een lichte grinnik. Praten kon ze zeker. “I am not part of the Army though, but I am in the Navy—but there are not as many Navy members as Army members I reckon?” ontkende hij haar vooronderstellingen, ze zat dichtbij, maar het was het net niet helemaal. “Am just more residing at sea than at home, which is probably why you’ve never seen me here before—but now that I am at home I’m tryna relive my teenage years a little before I get too old. Although, I assume age is not really a big problem here,” sprak hij grinnikend, doelend op het feit dat hij echt wel de oudere generaals had gespot die zich omringd hadden met jongere meiden die ze in het dagelijkse leven niet konden krijgen. Hadden ze toch even een geluksmomentje. “But you’re the beautiful woman who was just on stage, right? Came in a lil’ late, so I didn’t quite catch your name,” vroeg hij met een lichte grijns zijn lippen sierend desondanks hij zonet toch echt naar der gerefereerd had als ‘stage lady’. Engel wilde toch nog even bevestiging voor de zekerheid.

Engels ogen volgden de bewegingen die de vrouw maakte terwijl de nog naamloze vrouw het drankje voor hem klaarmaakte, dezelfde die zij zichzelf had voorgeschoteld. Terwijl hij zijn verhaal deed keek hij toe hoe ze het glas vulde met ijsklontjes een of andere drank waarvan hij de naam niet goed kon lezen in het donker. Een grinnik ontsnapte van haar lippen na zijn laatste opmerking waarna ze het vers gevulde glas voor zijn neus zette. “You are never too old to have a little fun right, but just as you said, it really doesn’t matter here. In fact, I think you are one of the youngest here,” constateerde ze waarbij hij knikte.  “And you’re a special one, we don’t get a lot of people from the Navy here…it sounds very exciting”  “I figured, did not recognize any colleagues whatsoever,” sprak hij lichtelijk geamuseerd liet een grijns met zijn lippen spelen toen hij haar knipoog opving terwijl hij een slokje van zijn glas nam, er plagerig een teruggooien.  Zijn gezicht vertrok echter al snel uit verbijstering door de brandende sterke drank die zijn smaakpapillen plotseling leek te verdoven. Niet dat hij wat sterke drank niet kon hendelen, hij had simpelweg niet verwacht dat ze zoiets had ingeschonken. Hij had eerder een zachtere cocktail die de bittere alcoholische smaak maskeerde verwacht. “You sure as hell like it strong woman, whooo,” sprak hij terwijl hij even zijn hoofd schudde om zichzelf te herpakken en nog een slok van zijn drankje te nemen nu hij wist wat hij eigenlijk in zijn mond goot. Even later had hij gevraagd of ze niet de desbetreffende lady was die zonet nog on stage was, waarvan hij spijtig genoeg de act grotendeels had moeten missen. Een glimlach ontstond op haar gelaat waarna ze in de richting van een poster knikte. Engel volgde haar blik en bekeek de desbetreffende poster waar in groot ‘Angel’ opstond, was zij dat? “I am indeed the woman from the stage,” bevestigde ze zijn vermoedens nog net voordat hij verder kon vragen. Tamelijk geamuseerd keek hij naar de naam die op de poster stond geprint. Angel, precies zijn naam, maar dan in een andere taal en maar één lettertje verschil, grappig toeval. “You can catch me every night on stage though if you really want to see another performance of me. Unless you want a private performance…” sprak ze grijnzend op zijn opmerking dat hij haar act grotendeels had gemist doordat hij simpelweg te laat de club was binnengekomen. “Anyway, my name is Angel, it’s for you to decide if I live up to the name.”sprak ze op een uitdagende toon nadat ze een slokje had genomen van een nieuw ingeschonken drankje. Gelijktijdig nam hij een slokje van de zijne en liet zijn donkerbruine ogen rusten op de hare. “Perhaps a private performance may make it easier for me to decided whether you live up to that name or not, Angel,” ging hij licht uitdagend in op haar opmerking met een licht uitdagende ondertoon. Dat zijn naam op hetzelfde neerviel als de hare liet hij echter nog achterwege. Dat onderwerp zou waarschijnlijk toch snel genoeg boven water komen.