Sword & Shield

Holli was nu een periode thuis, want ja, daar moesten natuurlijk ook genoeg krijgers aanwezig zijn. Wat als de vuurnatie opeens besloot om aan te vallen? Ze was dan ook vastberaden om niet achterover te zitten, maar juist actief haar skills bij te houden. Just in case.

Kennelijk was ze niet de enige die dit idee had gehad. Niet dat dat haar verbaasde, de chief van haar stam stond bekend fanatiek te zijn in het bijhouden van zijn training. Ze kon niet anders dat dan zeggen dat ze boften met hem. Nee, ze had het een en ander gehoord van de chief van hun noordelijke wederhelft en was blij dat ze die niet dagelijks tegenkwam.

Even bleef ze staan kijken naar hoe hij tekeer ging tegen de pop, niet het idee hebbende dat hij haar aanwezigheid aanmerkte. Maar dat maakte niet uit, ze kon veel leren van de momenten waarbij het vooral kijken en in zich opnemen was. Niet dat zijzelf met zo'n wapen omging, maar de manier waarop hij vastberaden steeds opnieuw en opnieuw zijn zwaard hief was op zijn minst bewonderenswaardig te noemen. Op een gegeven moment leek hij er echter genoeg van te hebben, wat voor Holli een teken was dat ze misschien toch maar even haar aanwezigheid aan moest kondigen. Ze kuchte even, waarna ze naar hem toeliep en naast hem ging zitten. "Niet slecht, chief." grijnsde ze.

Haar chief leek enigszins uitgeput van zijn trainingssessie, waar ze alleen maar bewondering voor kon hebben. Als chief was het zo makkelijk om achterover te zitten terwijl de warriors het harde werk deden, maar Jack zorgde ervoor dat hij zelf ook in vorm blijft. Niet dat ze het ooit zo ver zouden laten komen dat hij zelf zou moeten vechten, maar toch was het handig. Al was het maar uit zelfverdediging.

Al met al was Jack gewoon een man van zijn volk, wat ook weer duidelijk werd in de manier waarop hij tegen haar praatte. Helemaal niet alsof hij hoger stond dan zij, ook al was dat natuurlijk wel zo. Ze knikte als antwoord op zijn vraag. "Het gaat wel goed. Ik ben blij dat ik er hier weer even goed de tijd voor kan nemen." Ze fronste even. "Ik had nooit verwacht hoe droog de rest van de wereld soms kan zijn, maar het is echt niet te doen." Dat was het nadeel van een bender zijn. Iedereen van de waterstam zou last hebben van de droogte, maar zij zou ook een stuk minder in te zetten zijn in de strijd. Tuurlijk, er was overal wel vocht, maar er was nogal een verschil tussen een enkele regendruppel en een heel meer. Anderen die vooral met wapens vochten waren in die zin een stuk onafhankelijker.