Oriana Phelan

>>First name Oriana Maria
>>Last name Phelan
>>Age 57 y/o
>>Gender Female
>>Sexuality Hetero>>Mother Rana Wund-Phelan†
>>Father Zion Phelan†
>>Sisters None
>>Brothers None
>>Children Ozias Phelan
>>Grandchildren Rinzen Phelan
>>Key characteristics Quirky, loyal, rebellious, anarchist, stubborn, impulsive, sassy
>>Character description Oriana is, in tegenstelling tot de meeste air nomads, eerder opstandig. Ze heeft een vurige koppigheid die zich vooral uit in het feit dat ze het niet zo heeft op machthebbers. Ze luistert niet snel naar wat haar gezegd wordt en heeft het ook niet zo op etiquette en al die dingen. Daarbij komt ook nog eens dat ze bijzonder impulsief is - eigenlijk doet ze gewoon waar ze zin in heeft. Ze heeft dan ook nogal de neiging om ongelooflijk brutaal uit de hoek te komen wanneer iemand haar daarover aanspreekt. Ze heeft ook een sarcastisch gevoel voor humor dat misschien niet iedereen goed kan aanvaarden - maar eigenlijk geeft ze niet zo om wat de anderen van haar denken. Velen vinden haar dan ook vreselijk irritant. Oriana heeft veel rare trekjes, dingen die niet helemaal logisch zijn maar die dat voor haar wel zijn. Ze doet soms ook gewoon dingen omdat anderen ze raar zouden vinden. Ze is zeer hard gesteld op de manier waarop ze dingen doet en kan er niet tegen als iemand haar levenswijze probeert te veranderen - wie het ook is. Oriana is wel heel loyaal en zal nooit iemand zomaar laten vallen of een belofte breken. Familie komt dan ook boven alles, zelfs boven vrienden - maar als het even kan zou ze liever niet kiezen tussen de twee.

>>History Oriana is geboren in de eastern air temple, lang voordat er sprake was van de hele oorlog. Ze was als kind al bijzonder opstandig; ze vertoonde niets van die rustige en zachtaardige karaktertrekken waar de air nomads bekend om stonden. Toen ze voor het eerst haar bending leerde kennen, katapulteerde ze bijna haar moeder zo van de berg af. Daarbij kwam ook nog dat ze nu niet echt meedeed met de gezamenlijke mediteersessies die in haar familie de gewoonte waren; ze ging gewoon wat kattekwaad uitspoken terwijl iedereen rustig en blind voor de wereld zat te mediteren. Eigenlijk vond ze het allemaal maar onzin en toen ze die gedachte luidop uitsprak tegen haar ouders wisten die niet wat te doen. Ze gingen naar de head monk, maar alles wat ze probeerden liep op niks uit - Oriana was te eigenzinnig en als ze niet wou meedoen aan het spirituele, dan zou ze daar ook niet aan meedoen. Dit heeft er ook toe geleid dat haar bending nooit zo sterk was als haar leeftijdgenoten; ze leerde wel bij, door oefening, maar ze was nooit zo in touch als de anderen. Tot overmaat van ramp stierf haar vader toen ze 14 was aan een ziekte. Haar moeder was nooit meer dezelfde - ze was strenger, minder geduldig, ze bracht minder begrip op voor de fouten die haar dochter maakte. De druppel die de emmer deed overlopen was toen Oriana zwanger werd, enkele maanden na haar 18de verjaardag. Dat alleen had haar moeder nog kunnen slikken - maar Oriana weigerde de vader bekend te maken. Het was ten eerste geen nomad en ten tweede wist ze zelfs zijn naam niet. Het enige wat ze wist, was dat het iemand uit de fire nation was, een jaar of 25 oud, en dat hij op bezoek was in de tempel. Maar dat zou ze meenemen naar haar graf; ook al leidde dat geheim ertoe dat haar moeder haar daarna nooit meer gesproken had, tot aan haar dood zo'n vijf jaar later aan dezelfde ziekte die haar vader zijn leven had gekost. Oriana had een zeer moeilijke zwangerschap; zowel lichamelijk als mentaal was ze alles behalve klaar om een nieuw leven op de wereld te zetten en een aantal keer leek het alsof geen van beiden het zou overleven. Tijdens haar zwangerschap raakte ze ook nog ziek - misschien wel dezelfde ziekte die haar beide ouders had geveld, een ziekte die in de familie liep; bijna had ze de geest gegeven. Maar ze deed het toch - twee maanden voor de uitgerekende datum beviel Oriana van een jongetje na zo'n 12 helse uren waar de dokters het al een paar keer bijna opgegeven hadden. De eerste keer dat ze hem in haar armen nam, zwoor ze dat ze hem nooit zo in de steek zou laten zoals haar moeder haar in de steek had gelaten - en ze noemde hem Ozias, omdat ze dat een mooie naam vond. De eerste maanden van zijn leven moesten zowel moeder als zoon vechten voor hun leven; en tegen alle verwachtingen in haalden ze het allebei.

Vanaf die dag veranderde het zwaartepunt van haar leven van zichzelf naar haar zoon. Ze offerde veel op om voor hem te zorgen - haar vrijheid, die ze zo waardeerde. Haar eigenzinnigheid verborg ze echter niet. Er zijn vele tradities waar ze zich aan hield, sommigen die al eeuwen teruggaan, anderen die bij haar begonnen zijn. De gezamenlijke meditaties bracht ze echter nooit terug. Ze heeft tegen hem nooit veel gesproken over spiritualiteit - ze zou hem niets opdringen. Hij nam er een interesse in en hoewel Oriana dat nooit heeft begrepen, zou ze hem laten. Toen Ozias zo'n vijf jaar oud was, ontmoette ze een andere man: Renzo. Ze was verliefd op hem - maar daar raakte ze snel overheen. Want ze wou geen man die haar zei wat ze moest doen, of die zich in de opvoeding van haar zoon zou mengen, of die haar levensgewoonten in de war zou sturen. Ze werden vrienden in de plaats, omdat hij dezelfde humor had en eigenlijk ook niets voor haar voelde. Wanneer Ozias dan ook een man nodig had, was Renzo er voor hem. Voor de vragen waarop Oriana niet kon op antwoorden, of die Ozias niet aan zijn moeder durfde stellen. Hij werd een soort peetvader voor hem.  Op zijn vijftiende werd hij plots niet meer wakker - en ze werd absoluut gek. Ze heeft veel gekrijst die dag; tegen de dokters, de spirituelen die hem niet terug konden krijgen en die onzin spuitten over 'spiritual projection'. Ze geloofde het niet - niet haar Ozias, wat als hij niet meer terugkeerde? Wat als hij toch dood was? Wat als ze gefaald had als moeder? Ze was nog jong, ze had niet alles perfect gedaan, ze had een betere moeder kunnen zijn - tuurlijk. Maar haar zoon verliezen, dat was iets waar ze niet klaar voor was. Toen hij eindelijk weer wakker werd was ze opgelucht zoals nooit tevoren in haar leven, en ze deed hem beloven om haar nooit meer zo te doen schrikken - haar hart zou het niet aankunnen.

En toen werd de tempel verwoest door de vuurnatie. Ironisch, hoe vuur altijd haar leven zo in de war stuurde. Waarom niet water, of aarde? Of zelfs wind, het element waar ze natuurlijk voor stonden? Oriana wist te ontkomen, samen met haar zoon. Renzo had niet zo veel geluk - hij stierf in die tempel, recht voor haar en Ozias' ogen. Ze vluchtten naar de zuidelijke tempel, waar ze mochten blijven. Het was een grote verandering voor Oriana, en eentje waar ze nooit helemaal gewend aan raakte. Ze was zo gesteld op haar gewoontes - en in één gigantische vuurbal waren al die gewoontes vernietigd. Ozias groeide verder, tot een jongeman die een interesse nam in andere culturen en in het airbenden - en Oriana liet hem. Ze groeide wat van hem weg, bedacht nieuwe tradities, accepteerde nooit helemaal de zuidelijke headmonk. Ze had altijd problemen gehad met leiderschap, maar deze gebeurtenis had dat alleen maar verergerd. Daarbij kwam ook nog dat hoe ouder ze werd, hoe minder ze gaf om wat de anderen dachten. Ze droeg haar hart op haar tong en dat apprecieerde niet iedereen. Ze steunde haar zoon volledig toen hij trouwde en een zoon kreeg, ook al was hij nog jong - ze zou hem niet achterlaten, zoals haar moeder dat had gedaan. Ook toen zijn vrouw stierf en hem achterliet steunde ze hem. Ze paste op haar kleinzoon toen Ozias te weinig tijd had, met zijn trainingen en studies.

En dan werd Ozias head monk. Iets dat eigenlijk moeilijk te slikken was voor Oriana - ze had altijd zo'n probleem gehad met leiderschap, en nu was haar zoon leider.. Ze heeft er vrede mee als hij haar niet zegt wat te doen, als ze gewoon mag negeren dat iemand leider is en als ze gewoon mag doen wat ze wil. Want het moment dat hij haar verteld wat te doen, zal dat niet zo goed aflopen - ze houdt van hem, enorm veel, ze zal hem nooit in de steek laten; maar dat zou voelen als verraad.

❃

Geaccepteerd!

Welkom in de RPG!